All good things come to an end...

C’est ça, dat was het dan…

Down South is (bijna en voorlopig) verleden tijd. Bijna, want morgen om 13:30 uur (Nederlandse tijd: 12:30 uur) vertrekt mijn vliegtuig naar Dubai. Ik heb daar een (overdreven lange) overstaptijd van maar liefst 7 uur. Om 8:20 (Nederlandse tijd: 6:20) vertrekt mijn volgende vliegtuig richting Amsterdam, waar ik om 12:40 hoop aan te komen. Voorlopig, want één ding weet ik zeker: ik wil nog eens terug naar Zuid-Afrika (en Kaapstad).

Gingen andere weken al snel, de laatste week is bijna (deze leg ik later uit…) voorbij gegaan zonder dat ik het in de gaten had.

Maandag was de Oath Taking & Prize Giving Ceremony voor de Mondzorgkunde (hier wordt dat Oral Hygiene genoemd) en Tandheelkunde studenten. Wat een spektakel!! Studenten allen in zwarte ‘toga’. Professoren en docenten maakten onder muzikale begeleiding met een staand publiek hun entree. Na opening werd het volkslied gezongen en werd er een kort gebed opgezegd. Wat me eerder (tijdens de Rugbywedstrijd in het Newlands Stadium) al opgevallen was: iedereen zingt mee met het volkslied. Erg mooi om mee te maken. Na een heel aantal speeches vonden de Oath Taking & Prize Giving Ceremony plaats. Beide ‘onbekend terrein’ voor mij. De Oath Taking houdt in dat de eed wordt afgenomen. De Prize Giving Ceremony is bedoeld om studenten welke zich onderscheiden hebben (door bijvoorbeeld hoogste cijfers, goed gedrag in de kliniek, beste afstudeeronderzoek etc.) te belonen. Dit wordt door diverse bedrijven gesponsord, maar ook sommige professoren zijn sponsor. Er waren behoorlijke geldprijzen te winnen en daarnaast bijvoorbeeld een lidmaatschap van de OHASA (Zuid-Afrikaanse vereniging van mondhygiënisten). Afsluitend stond er een royaal buffet klaar en kon er even nagepraat worden. De studenten en docenten vonden het leuk dat ik er was en dat was insgelijks.

Dinsdag ben ik met Wayda naar een school geweest waar we verschillende klassen uitleg hebben gegeven over mondgezondheid. We hadden nog wat tijd over en het was in de buurt, dus Wayda heeft me meegenomen naar Simon’s Town, haar geboorteplaats. Erg leuk stadje om te zien, veel oude gebouwen. Lekker geluncht en vervolgens naar het Lotus River Hospital waar de patiënten al klaarzaten om behandeld te worden.

Woensdag ben ik met Dominique naar het Mount Nelson Hotel (een erg beroemd hotel hier) geweest voor een ‘Afternoon Tea’. Wow!! Ik hoefde ’s avonds niet meer te eten, we hebben echt genoten van alle (overdadige) lekkernijen.

Donderdag de laatste dag met Wayda. Ik ben met Wayda naar een babyclinic geweest waar we vaders en moeders voorlichting hebben gegeven over de mondgezondheid van hun kinderen. Tijdens zo’n voorlichting wordt al duidelijk wat de problemen zijn. Kinderen krijgen continu te eten (snoep/chips) en te drinken (frisdranken/sapjes/zoete thee). Er is nog een lange weg te gaan op dit gebied… Aangezien dit mijn laatste dag was, hadden we wat lekkere dingen gehaald. De medewerkers van de kliniek hebben me alle 4 toegesproken (Wayda, tandarts en twee assistentes), erg lief!! Nog wat groepsfoto’s gemaakt (handig, Karen arriveerde net) en toen was het tijd om afscheid te nemen, was niet heel makkelijk. Wayda heeft me erg veel geleerd over de mondgezondheid problemen hier, maar ook over Zuid-Afrika zelf. Ik zal haar missen!!

Het was mijn bedoeling om een ontspannen avond te hebben en vandaag (vrijdag) lekker rustig mijn koffer in te pakken. Ik kom nu terug op de ‘bijna’ uit de tweede alinea. Ik had me net geïnstalleerd in ‘stamkroeg’ Mixa’s toen ik het idee kreeg om even mijn creditcardaccount te bekijken (dit doe ik regelmatig, en maar goed ook…). Ik schrok van de beperkte bestedingsruimte die nog over was. Wat bleek? Iemand heeft online aankopen gedaan met mijn creditcardgegevens. Voor een bedrag van ruim €600,00!!! Schrok me lam… Onmiddellijk het alarmnummer voor mijn creditcard gebeld (leuk… €1,98 per minuut) en situatie uitgelegd. Creditcard geblokkeerd en ik kon weer ademhalen… De transacties worden geannuleerd. Creditcard faude blijkt enorm vaak voor te komen hier. Heel jammer en vervelend, maar het is gebeurd... Ik heb me aan alle veiligheidstips gehouden, dus is echt domme pech.

Vanmorgen vroeg (6:50 werd ik opgehaald) allereerst met Karen naar de kerk geweest (dienst begon om 07:15). Aartsbisschop Desmond Tutu zou vandaag weer komen en dat wilde ik graag nog een keer meemaken. Na de dienst was er de mogelijkheid om met hem op de foto te gaan. Dus.. ik sta op de foto met Desmond Tutu. Erg bijzonder. Wat een charisma heeft die man… Prachtig! Daarna ging een behoorlijk gezelschap van de aanwezigen (inclusief Desmond Tutu zelf) aan de wandel, richting een plaats waar ontbeten kon worden. Lekker ontbeten (fantastische ontbijt smoothie!!!) bij Desmond Tutu aan tafel, hoe leuk is dat…

Vervolgens tijd voor een minder leuke happening… Het politiebureau. Aangifte gedaan van creditcard fraude (ondanks dat alles handmatig gaat ging het veel sneller dan ik verwachtte) en toen terug richting huis.

Lekker geluncht met Dominique en nog wat gedronken in de Company Gardens.

Toen echt naar huis, koffers inpakken… Dit was gauw gebeurd en toen lekker bij Van Hunks gegeten met Dominique, Kevin, Karen en twee vrienden van Dominique.

7 Weken Down South achter de rug, nu klaarmaken voor Up North!! Ook vanuit Zweden zal ik blijven schrijven, dus voor wie mijn verhalen nog niet zat is....

Liefs,
Gaby